++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอังคารที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2556

เวียนวนแหวกว่ายเวิ้ง วังวน

Thanjan Santiasoke
เวียนวนแหวกว่ายเวิ้ง วังวน
เวียนเกิดเวียนตายจน เหนื่อยล้า
พอทีโลกร้อนรน แรงกิเลส
ดับภพดับชาติหน้า แน่วโน้มนิพพาน

เวียนวนและแหวกว่าย
อยู่ในสาย กิเลสา
เวียนวนและเหว่ว้า
ทั้งวุ่นวาย หลายครั้งคราว

เป็นสัตว์เดรัจฉาน
ก็เนิ่นนาน เจ็บระนาว
ทุกข์ยาก ก็ยืดยาว
ไม่รู้แจ้ง ซึ่งความจริง

เป็นคน ก็หลายครา
ได้เกิดมา เป็นชายหญิง
เคยใหญ่ ยืนยงยิ่ง
เคยต่ำต้อย น้อยบารมี

เคยชั่ว เคยฉ้อฉล
เคยเป็นคน ที่แสนดี
เคยรวย เป็นเศรษฐี
ทั้งยาจก ก็เคยเป็น

เวียนวน และแหวกว่าย
มิผ่อนคลาย แสนลำเค็ญ
น้ำตา ไหลกระเซ็น
รวมกี่สาย กระแสธาร

เหนื่อยล้า มาพอแล้ว
ถึงคราวแผ้ว ผ่องนิพพาน
ลาโลก ที่ลนลาน
สู่แดนทิพย์ อมตธรรม

(แต่งไว้นานแล้ว นำเสนอบนเวที
มีสมาชิกชื่นชอบ ขอให้นำลงตรงนี้)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น