จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
มีเห็บสามตัวทะเลาะกันยกใหญ่ ไม่มีใครยอมแพ้ใคร
เห็บชราตัวหนึ่งเดินผ่านมาจึงถามว่า
"พวกเจ้าทะเลาะกันด้วยเรื่องอะไร"
เห็บตัวหนึ่งว่า "พวกเราต่างคิดจะไปยึดเนื้อที่ส่วนที่อ้วนที่สุดบนหมูตัวนี้"
เห็บชราหัวเราะแล้วพูดว่า "พวกเจ้าช่างโง่เหลือเกิน เจ้าไม่คิดกันหรือว่า
พอจะขึ้นปีใหม่ คนจะฆ่าแต่หมูที่อ้วนๆ แล้วเอาไฟจุดหญ้ามาเผาขนหมู"
เห็บสามตัวฟังแล้วก็ได้คิด จึงหยุดโต้เถียงกัน
พากันคลานเข้าไปที่ตัวหมูดูดเลือดกินทันที หมูตัวนั้นจึงผอมลงๆ
และไม่มีใครคิดจะจับมันไปฆ่า
นี่คือเรื่องทัศนคติในการมองปัญหา หมูอ้วนตายเร็ว หมูผอมตายช้า
ยังมีคนจำนวนหนึ่งที่คิดถึงแต่ประโยชน์เฉพาะหน้าเท่านั้น
สายตาเขาไม่อาจมองประโยชน์ยาวไกลได้
เพราะสติปัญญามีขีดจำกัดในการมองปัญหา หรือมิฉะนั้น
ก็เห็นแก่ตัวมากเกินไป
ใครก็ตามที่ทำงานอะไรจะต้องเรียกร้องผลตอบแทนเป็นเงินไปทุกเรื่อง
ใครก็ตามอยู่ที่ไหน จะไม่ยอมเสียเปรียบเพื่อน
ใครก็ตามที่เห็นแก่เงิน เห็นแก่ตำแหน่ง เห็นลาภยศแล้วตาลุกวาว
รีบตะกายไขว่คว้าให้ได้มาเป็นของตน
เขาก็เหมือนเห็บหน้าโง่ที่ทะเลาะกันอยู่นั่นเอง
ในความเป็นจริง ทุกตัวงาน มองให้กว้าง มองให้ไกล จะพบว่ามีประโยชน์ 2
อย่างซ่อนอยู่ คือ ประโยชน์เฉพาะหน้ากับประโยชน์ยาวไกล
ประโยชน์เฉพาะหน้านั้นเห็นง่ายและหอมหวลยวนใจ แต่ประโยชน์ยาวไกล
คือประโยชน์ของคนใจใหญ่ที่จะไปมองเห็นมัน
คนที่ประสบความสำเร็จทั้งหลาย
ล้วนเป็นคนที่มองเห็นประโยชน์ยาวไกลเป็นหลักทั้งนั้นครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น