จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
การประชุมหลายแห่งกลายเป็นเวทีปะทะคารมระหว่างคน ระหว่างกลุ่ม
ที่ได้แสดงความคับแค้นออกมาให้ปรากฏ ใครเฉียบคมกว่า มีเหตุผลกว่า
เอาชนะคู่กรณีได้เด็ดขาดกว่า ก็ภาคภูมิใจตนเอง
บริษัทไหน องค์กรไหน มีการคุมเชิงเพื่อเอาชนะคะคานกันเช่นนี้
บริษัทนั้นก็คงเจริญยากครับ
ปัญหาเช่นนี้ ผู้นำของบริษัทนั้นจะมีท่าทีเช่นไร
ผู้นำบางคนรู้สึกพอใจที่ลูกน้องแบ่งพวกแบ่งฝ่ายทะเลาะกัน
เข้าตำราแบ่งแยกแล้วปกครอง
ทำให้เกิดความรู้สึกว่าตนเองเป็นคนสำคัญที่ทุกฝ่ายต้องหันหน้ามาพึ่ง
แต่ผู้นำที่ดีจะมุ่งไปสู่สามัคคีธรรมของเพื่อนร่วมงาน
เขาจะหาวิธีแก้ไขไม่ให้การประชุมเป็นที่ขยายความขัดแย้ง
วิธีการไม่ยากเลยครับ ผู้จัดการขายที่เป็นประธานที่ประชุม
หาโอกาสคุยนอกห้องกับคนสำคัญทีจะเป็นคู่กรณี
คุยกันเสียก่อนที่จะถึงเวลาประชุม
"คุณสมชายครับ ปัญหาเรื่องคอมมิชชั่นการขายที่คุณมีความเห็นแตกต่างกัยคุณวิบุลย์นั้น
ผมว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรที่จะต้องเอาชนะกันให้เด็ดขาด
ผมว่าเราสามารถพบกันครึ่งทางอย่างนี้ดีไหมครับ....."
แล้วก็เรียกคุณวิบูลย์มาคุยส่วนตัว
"คุณวิบูลย์ครับ ปัญหาที่คุรเห็นขัดแย้งกับคุฯสมชายนั้น
ถ้าหากยังลงเอยกันไม่ได้ เราก็เริ่มบุกงานกันไม่ได้เสียที
ตัวเลขการขายเดือนนี้ก็คงไม่ถึงเป้า เดี๋ยวเจ้านายเล่นงานอีก
ผมว่าเอาอย่างนี้ดีไหมครับ เราหาจุดกลางที่สามารถ ยอมรับกันได้..."
นี่คือการให้เกียรติทั้งสองฝ่ายโดยโน้มนำให้ทั้งสองฝ่ายมุ่งไปสู่ตัวงาน
ผู้นำที่ดีจะต้องรู้อุณหภูมิของผู้เข้าประชุมว่าจะเกิดปัญหาอะไรขึ้น
แล้วหาทางแก้ไขปัญหานั้นเสียก่อนที่การประชุมจะเกิดขึ้น
ความเป็นผู้นำนั้น
ย่อมได้เปรียบอยู่แล้วในฐานะที่ผู้อื่นให้ความเคารพเกรงใจ สำคัญว่า
ผู้นำจะใช้ประโยชน์จากตัวเองอย่างไร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น