++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ขอให้ได้ด่าลูกน้อง

ขอให้ได้ด่าลูกน้อง


จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์


มีหัวหน้าประเภทหนึ่งครับที่ชอบทำร้ายคนอื่นทางวาจา
วันไหนไม่ได้ด่าลูกน้อง วันนั้นท้องขึ้นครับ

ลูกน้องทำงานไม่เสร็จตามกำหนด ยังไม่ทันไต่ถามสาเหตุ
หัวหน้าเล่นงานก่อนแล้วว่า "ทำงานชุ่ยอย่างนี้ จะเอาตัวรอดได้ยังไง"

ลูกน้องมีปัญหาเกิดขึ้นในระหว่างการปฏิบัติงาน หัวหน้าบอกว่า
"คุณสร้างปัญหาขึ้นมาเอง คุณก็ต้องแก้เอง อย่ามายุ่งกับผม"

ลูกน้องมีเรื่องขัดแย้งกับหน่วยงานอื่น หัวหน้าว่า
"มีกันอยู่ไม่กี่คนแค่นี้ ทะเลาะกันด้วยหรือ"

หลายครั้งหลายหน ปัญหาที่เกิดขึ้น
ต้นตอของปัญหาคือหัวหน้าคนนั้นนั่นแหละครับ อนุมัติงานไปแล้ว
ผลออกมาไม่ดีก้โยนความผิดให้ลูกน้องก่อน
เพราะวิธีเช่นนี้ทำให้ดูเหมือนว่าตนเองไม่ต้องรับผิดชอบด้วย
ลูกน้องที่หัวอ่อนอาจจะยอมตามได้ แต่ถ้าหากลูกน้องที่เป็นคนจริง
หัวหน้าก็อาจต้องหงายหลังเอาบ้างเหมือนกัน

นี่คือปัญหาวิธีการปฏิบัติต่อลูกน้องครับ

ถ้าเป็นหัวหน้าที่มุ่งความสะใจตนเองในการได้ด่าลูกน้อง
ก็ต้องพบเหตุการณ์แบบนี้บ่อยๆ ใครเป็นลูกน้องหัวหน้าแบบนี้ก็รับกรรมไป

หัวหน้าที่ดี เมื่อเกิดปัญหาขึ้น เขาจะมุ่งไปสู่ตัวงานเป็นลำดับแรกครับ

ปัญหานั้นเกิดจากอะไร ถ้าเกิดจากเหตุสุดวิสัย
เขาจะมองข้ามความผิดของลูกน้อง ถ้าเป็นเพราะลูกน้องประมาทเลินเล่อ
เขจะแนะนำว่า วิธดีกว่าเป็นอย่างไร ถ้างานนั้นยากและยังไม่เสร็จ
เขาจะลงมาร่วมคิด ร่วมหาวิธีและลงมือแก้ปัญหาด้วย นี่คือหัวหน้าที่ดีจริง
คือหัวหน้าที่มุ่งไปสู่ตัวงานเป็นสำคัญมากกว่าความสะใจตัวเองที่ได้เบียดเบียนลูกน้องทางคำพูด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น