สัญญาพาเสียคน

', '

จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์

ผู้จัดการหลายคนครับ เสียผู้เสียคนกันมาแล้วเพราะคำมั่นสัญญา
เป็นการหยอดความหวังให้ลูกน้องเคลิบเคลิ้ม

"นี่สมมาตร ผมจะบอกอะไรให้ เข้าใจว่าวิชิตจะลาออก ถ้าเป็นจริง
คุณก็คงได้เลื่อนเป็นหัวหน้าแทนวิชิต"

สมมาตรกลับไปนอนฝันหวาน วันแล้ววันเล่า วิชิตก็ไม่ลาออก พอวิชิตลาออกจริง
ปรากฏว่า เถ้าแก่เอาคนนอกมาเป็นหัวหน้าแทนเสียนี่

ผู้จัดการขายเห็นว่า ปีนี้ตัวเลขการขายดีขึ้น เมื่อประชุมลูกน้อง
ก็พูดเปรยๆขึ้นว่า

"ตรุษจีนปีนี้ เถ้าแก่คงจะให้รางวัลพวกเราทุกคน เพราะเราขายดีกว่าปีก่อนเยอะ"

ตรุญจีนผ่านพ้นไปเป็นเดือนแล้ว ก็ยังไม่มีวี่แววของรางวัลอะไร

การให้ความคาดหวังกับบุคคลอื่นนั้น
ได้ก่อให้เกิดความคาดหมายขึ้นในใจของคนที่ได้รับความหวังแล้วเขาย่อมรู้สึกผูกพันที่จะได้รับสิ่งที่หวังว่าจะได้
คนที่ให้สัญญาหรือให้ความหวัง แม้เจตนาจะดีเพียงใดก็ตาม
แต่เมื่อเหตุการณ์ไม่เป็นไปตามที่พูด จะด้วยเหตุอะไรก็แล้วแต่
คนๆนั้นย่อมถูกคนอื่นปฏิเสธมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะหาคนเชื่อได้ยากเต็มที

บริษัทหรือองค์กรที่ชอบให้ความหวังกับพนักงาน
มักจะเป็นธุรกิจที่ไม่สู้ดีนัก ให้ผลตอบแทนพนักงานต่ำ
หรือสถานะของบริษัทไม่มั่นคงพอ จึงต้องโปรยยาหอมบรรเทาแรงกดดันเอาไว้
ซึ่งก็จะได้ผมเพียงชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้น

คนที่เป็นผู้จัดการ ก่อนจะให้สัญญาลูกน้องจึงควรสนใจขั้นตอนต่อไปนี้

อย่าใช้วิธีคิดเองเองว่า บริษัทจะให้อะไรจนกว่าจะมีการยืนยันที่แน่นอน
ถ้าให้ความหวังไปแล้ว ต้องปฏิบัติให้ได้ ปฏิบัติไม่ได้ทั้งหมด
ก็ปฏิบัติให้ได้บางส่วนก็ยังดี
ถ้าปฏิบัติไม่ได้ ต้องชี้แจงทำความเข้าใจว่าเป็นเพราะเหตุไร
ด้วยวิธี 3 ประการนี้ อาจช่วยให้สถานการณ์ไม่เลวร้ายเกินไปได้ครับ